W dzisiejszym wpisie (ponownie, z uwagi na obszerność, podzielonym na dwie części) przybliżam Wam problematykę ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego. Kwestia ta często ma w praktyce decydujący wpływ na ustalenie, czy fundusz w sposób prawidłowy wykazał cesję wierzytelności, której dochodzi w pozwie o zapłatę i może stanowić jeden z Waszych podstawowych argumentów w walce z wydanym przeciwko Wam nakazem zapłaty. O problemie cesji w sprawach z powództwa funduszu sekurytyzacyjnego wspominałem w poprzednim wpisie.
Zgodnie z art. 194 ustawy z dnia 27.05.2004 roku o funduszach inwestycyjnych księgi rachunkowe funduszu sekurytyzacyjnego, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu i opatrzone pieczęcią towarzystwa zarządzającego funduszem sekurytyzacyjnym oraz wszelkie wystawione w ten sposób oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych.
Wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego opatrzony pieczęcią towarzystwa zarządzającego funduszem przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych funduszu mają moc dokumentów urzędowych zgodnie z art. 194 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (u.f.i.), a zatem zgodnie z art. 244 § 1 k.p.c. stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo poświadczone. Istotne jest jednak, że dodany przez art. 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy ? Prawo bankowe oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. poz. 777), która weszła w życie z dniem 20 lipca 2013 r. przepis stanowi, iż moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w art. 194 ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym.
Prawidłowo wypełniony i należycie opatrzony i podpisany wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego stanowi zatem jedynie dowód prywatny, wobec czego stosownie do treści art. 245 k.p.c. jest dowodem tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Nie dowodzi jednak istnienia wierzytelności wskazanej w pozwie o zapłatę na rzecz zbywcy jak i dowodu przejścia wynikających z niej praw na skutek przelewu na fundusz sekurytyzacyjny.
Dlaczego? O tym traktuje kolejna część wpisu.
