W dzisiejszym wpisie poruszam bardzo istotny w praktyce problem terminu przedawnienia roszczeń funduszu sekurytyzacyjnego, których podstawą jest bankowy tytuł egzekucyjny (BTE) zaopatrzone przez sąd w klauzulę wykonalności.
Dotychczasowa praktyka pokazuje, iż większość nakazów zapłaty wydanych na podstawie pozwów wniesionych przez fundusze sekurytyzacyjne opiera się na złożeniu przez fundusz dowodu cesji wierzytelności wynikającej z bankowego tytułu egzekucyjnego z klauzulą wykonalności.
Zgodnie z ogólną zasadą, opartą na treści art. 125 § 1 kodeksu cywilnego, roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.
Odmienna sytuacja zachodzi jednak w przypadku, gdy roszczenie funduszu sekurytyzacyjnego oparte jest na załączonym do pozwu o zapłatę bankowym tytule egzekucyjnym.
W odniesieniu do BTE termin przedawnienia nie ulega wydłużeniu i na podstawie art. 118 kc wynosi 3 lata jako roszczenie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jego bieg należy liczyć od daty nadania przez Sąd klauzuli wykonalności.
Stanowisko takie, moim zdaniem prawidłowe, wyraził Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 24 listopada 2011 roku w sprawie V ACa 572/11.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd zasadnie wskazał, iż w przypadku roszczenia funduszu sekurytyzacyjnego stwierdzonego w bankowym tytule egzekucyjnym nie można mówić o terminie przedawnienia 10-letnim, o którym mowa w art. 125 § 1 kc. Roszczenie stwierdzone bankowym tytułem egzekucyjnym, zaopatrzonym w klauzulę wykonalności na rzecz banku, nie jest prawomocnym orzeczeniem sądu, ani tym bardziej jakimkolwiek innym tytułem wskazanym w art. 125 § 1 kc. Roszczenie wierzyciela z tytułu kredytu względem kredytobiorcy ulega zatem przedawnieniu z chwilą upływu trzyletniego terminu przedawnienia. Do tej wierzytelności zastosowanie znajduje art. 118 kc w części regulującej przedawnienie roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Kredytodawca jest bowiem niewątpliwie przedsiębiorcą, którego działalność gospodarcza polega na udzielaniu kredytów.
Tym samym, w przypadku gdy pozew z funduszu oparty jest na BTE pamiętać powinniśmy, że roszczenie funduszu ulega przedawnieniu po upływie 3 lat od dnia nadania temu tytułowi klauzuli wykonalności. W konsekwencji, sporządzając sprzeciw od nakazu zapłaty w sytuacji, gdy od dnia nadania klauzuli do dnia wniesienia pozwu minęły ponad 3 lata, co do zasady możemy podnieść skuteczny zarzut przedawnienia przeciwko roszczeniu funduszu sekurytyzacyjnego.
Jeden komentarz